Skuteczne leki na nadciśnienie

Nowoczesne leki na nadciśnienie mają na celu powstrzymanie niekontrolowanych wzrostów ciśnienia krwi, zapobieganie ich wystąpieniu, utrzymanie wskaźników na optymalnym, średnim dla pacjenta poziomie oraz wyeliminowanie ryzyka wystąpienia przełomu nadciśnieniowego. Ponadto za pomocą leków zapobiega się powikłaniom nadciśnienia tętniczego, zapewnia się wpływ choroby na inne narządy. Aby wybrać najlepsze leki na nadciśnienie, musisz przejść badania diagnostyczne, skonsultować się z lekarzem.

Kiedy i jak stosuje się leki na nadciśnienie?

Czynniki wskazujące na konieczność przyjęcia odpowiednich leków:

1. Wskaźniki ciśnienia od 160 do 90 wskazują na potrzebę jego zmniejszenia.
2. Obecność niewydolności ważnych narządów, cukrzyca prowadzi do konieczności leczenia nadciśnienia tętniczego ciśnieniem od 130 do 85.
3. Jeśli ciśnienie w sercu nie jest w normie, nadciśnienie nie dokucza wyjątkowo groźnym objawom, zapada decyzja o przyjęciu jednego leku. W takim przypadku wybiera się lek, który jest wystarczający do stosowania raz lub dwa razy dziennie.
4. W większości przypadków tabletki na nadciśnienie są stosowane łącznie. Dzięki odpowiedniemu doborowi leków można zmniejszyć dawkę leków, zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych oraz poprawić ogólne samopoczucie pacjenta.

Diuretyki tiazydowe i sulfonamidy

Saluretyki, które zawierają wymienione substancje, zwiększają szybkość filtracji i wydalania moczu. W efekcie zmniejsza się obrzęk naczyń, rozszerza się ich światło wewnętrzne, co stwarza odpowiednie warunki do szybkiego spadku ciśnienia.

Z ich pomocą eliminuje się proces resorpcji jonów chloru i sodu, dzięki czemu substancje te są szybko wydalane wraz z nadmiarem płynu. W większości przypadków pacjenci zauważają ich działanie w ciągu godziny lub dwóch po zażyciu, czasami efekt można odczuć dopiero po 5 godzinach. Wynik jest przechowywany przez 6-12 godzin.

Jeśli nadciśnienie jest leczone jednym z leków z tej grupy, zalecana jest przybliżona dawka 25-50 mg. Łącząc te leki, zmniejsza się o dwa lub więcej razy. Wskazane jest stosowanie tych leków rano.

Przeciwwskazania:

1. Ciąża.
2. Laktacja.
3. Patologie równowagi elektrolitowej.
4. Niewydolność ważnych narządów, w szczególności wątroby, nerek.
5. Cukrzyca. Wiek dzieci do 3 lat.
6. Nadmierna wrażliwość na niektóre składniki kompozycji.
7. Choroba Addisona.

Skutki uboczne są rzadkie, ale istnieje ryzyko wystąpienia takich negatywnych skutków:

1. drgawki.
2. Nadmierne zmęczenie.
3. Rozmyta świadomość.
4. Ból mięśni.
5. Pojawienie się suchości błon śluzowych, uczucie pragnienia.
6. Utrzymujące się nudności z wymiotami.
7. W rzadkich przypadkach pacjenci skarżą się na biegunkę.
8. Alergia objawiająca się podrażnieniami skóry.
9. Niedokrwistość.
10. Obrzęk i zapalenie płuc.
11. Zaparcie.
12. Patologie widzenia, które ustępują natychmiast po odstawieniu leku.
13. Patologia nerek.

Sulfonamidy

Sulfonamidy stosuje się, jeśli organizm pacjenta wykazał oporność na wcześniej zaleconą terapię skojarzoną. Są stosowane w obecności cukrzycy, ponieważ żaden ze składników kompozycji nie wpływa na poziom glukozy.

Chlortalidon można znaleźć w składzie leków o połączonym działaniu. Podczas stosowania tej substancji znacznie zmniejsza się ryzyko wystąpienia powikłań wpływających na czynność naczyń krwionośnych i serca. Łatwo wydalany przez narządy wydalnicze, nie kumuluje się. Działanie substancji aktywnych trwa około jednego dnia. Aby zauważyć jasny pozytywny efekt, konieczne jest regularne stosowanie leków na nadciśnienie w ciągu tygodnia.

Przeciwwskazania:

1. Ciąża.
2. Laktacja.
3. Niewydolność wątroby i nerek.
4. Rozwój reakcji alergicznych, gdy składniki leku dostaną się do organizmu.
5. Niewystarczający poziom potasu we krwi.

Możliwe efekty uboczne:

1. Alergia.
2. Ból w przewodzie pokarmowym, który łączy się z nudnościami i wymiotami.
3. Biegunka lub zaparcia.
4. Nadmierne obniżenie ciśnienia krwi podczas stosowania w łagodnych postaciach nadciśnienia.
5. Kołatanie serca, ciemnienie oczu podczas wykonywania nagłych działań.
6. Patologie górnych narządów oddechowych.
7. Zmiana charakteru, istnieje ryzyko depresji.

beta-blokery

Przedstawiciele tej grupy leków na nadciśnienie są stosowane w terapii skojarzonej, wzmacniają strukturę układu sercowo-naczyniowego, zapobiegając w ten sposób występowaniu powikłań. Stosowane są w leczeniu postaci nadciśnienia tętniczego, w których objawia się oporność na wiele innych leków. Stosuje się je u pacjentów, którzy przeszli zawał serca, cierpią na dusznicę bolesną, skarżą się na niewydolność serca. Działają poprzez zmniejszenie produkcji reniny i angiotensyny 2, dzięki czemu nie dochodzi do nadmiernego skurczu naczyń. Popularny również wśród pacjentów ze względu na blokadę naczyniowych receptorów beta.

Często lekarze decydują się na leczenie beta-blokerami, które trwa około miesiąca, po czym łączy się je z lekami moczopędnymi i blokerami kanału wapniowego. Stosuje się nieselektywne i selektywne beta-blokery.

Jeśli planowany jest standardowy przebieg terapii, częściej stosuje się leki, dzięki którym ryzyko zgonu jest znacznie zmniejszone po ustaleniu objawów nadciśnienia. Większość beta-blokerów stosuje się raz dziennie w dawce 25-50 mg.

Przeciwwskazania:

1. Niewydolność serca w ciężkiej postaci.
2. Zmniejszona częstość akcji serca.
3. Zapalenie oskrzeli z komponentą astmatyczną.
4. Naruszenia wątroby, które mają znaczący wpływ na całe ciało.
5. Osoby poniżej 18 roku życia.
6. Laktacja.

Przypadki, w których konieczne jest ostrożne przyjmowanie tych leków:

1. Cukrzyca.
2. Okres ciąży.
3. Naruszenia struktury skóry, w szczególności rozwój łuszczycy.
4. Niewydolność nerek.
5. Zaburzenia neurologiczne, w tym depresja.

Możliwe są następujące działania niepożądane:

1. Niekontrolowany spadek ciśnienia.
2. Silne zawroty głowy.
3. Chwilowa utrata przytomności.
4. Biegunka lub zaparcia.

Alergia, która objawia się nie tylko wysypkami skórnymi, ale także pojawieniem się śluzu w nosie, dusznościami, kichaniem, skurczowymi zaburzeniami oskrzeli, bólami kończyn, przyrostem masy ciała, zespołem objawów podobnych do stan grypopodobny.

Większość leków z tej grupy stosuje się rano, jednorazowo. Aby zatrzymać niektóre beta-blokery, należy stopniowo zmniejszać dawkę, praktykując ten trend przez 14 dni lub dłużej. Jeśli nie zastosujesz się do tej zasady, istnieje ryzyko skoków ciśnienia krwi.

Inhibitory ACE

Działanie leków polega na zatrzymaniu enzymu niezbędnego do przekształcenia reniny w angiotensynę, co powoduje zwężenie ścian naczyń. Inhibitory ACE zapewniają zmniejszenie przepływu krwi do mięśnia sercowego, są niezbędne do zapobiegania pogrubieniu mięśnia sercowego i pomagają przywrócić mięsień sercowy z istniejącym przerostem. Leki pomagają w krótkim czasie obniżyć przewlekle wysokie ciśnienie krwi. Wielu pacjentów uważa, że jeden z wymienionych leków jest najlepszym lekiem na nadciśnienie.

Możesz uzyskać pozytywny efekt z tych leków, jeśli je zażyjesz, biorąc pod uwagę przeciwwskazania:

1. Początek reakcji alergicznej podczas przyjmowania niektórych składników zawartych w kompozycji.
2. Okres ciąży lub laktacji.
3. Pacjenci w wieku poniżej 18 lat.
4. Po przeszczepie narządu.

Zachowaj ostrożność, jeśli planujesz użyć wybranego leku do takich naruszeń:

1. Cukrzyca.
2. Niedokrwienie naczyń mózgowych.
3. Wiek powyżej 60 lat.
4. zaburzenia autoimmunologiczne.

W niektórych przypadkach istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych:

1. Alergia.
2. Niepowodzenia w funkcjonowaniu nerek.
3. patologia snu.
4. Uporczywe zawroty głowy.
5. patologia wzroku.
6. Patologiczne zmiany w czynności serca.
7. Gwałtowny spadek ciśnienia krwi.
8. Drętwienie kończyn.
9. Kaszel spowodowany skurczem oskrzeli.
10. Obrzęk płuc.
11. W skomplikowanych postaciach cukrzycy istnieje ryzyko hipoglikemii.

Inhibitory ACE z grupą karboksylową

Leki te mają na celu wydłużenie średniej długości życia pacjentów cierpiących na przewlekłe nadciśnienie. Najbardziej uderzającym i powszechnym działaniem niepożądanym jest rozwój suchego kaszlu.

Sartany

Często pacjentom udaje się wybrać najskuteczniejszy lek na nadciśnienie z tej grupy. Wystarczy przyjmować je raz dziennie, a efekt utrzymuje się przez 24 godziny lub dłużej. Istnieje ryzyko suchego kaszlu, ale jest ono minimalne w porównaniu z innymi lekami. Sartany nie powodują nagłych zmian ciśnienia, uzależnienia. Aby uzyskać trwały pozytywny efekt, konieczne jest przyjmowanie blokerów receptora angiotensyny 2 przez miesiąc lub dłużej.

Jeśli rozwinie się nadciśnienie nerkowe, leki te są skuteczne ze względu na eliminację skurczu naczyń. Stosowany w opornych postaciach nadciśnienia tętniczego. Leki te charakteryzują się minimalną liczbą przeciwwskazań, które obejmują okres ciąży i laktacji, wiek dzieci. Stosować raz dziennie, niezależnie od regularności spożywania posiłków.

Działania niepożądane występują w rzadkich przypadkach, ale należy uważać na takie zjawiska:

1. Zaburzenia snu.
2. Ból głowy.
3. stan migrenowy.
4. Pojawienie się dzwonienia w uszach.
5. Zmniejszona pamięć.
6. Chwilowa utrata przytomności.
7. patologia wzroku.
8. Krwotok z nosa.
9. Ból w mostku, od tyłu.
10. Zaburzenia rytmu serca.
11. Pogorszenie stanu skóry, wypadanie włosów.
12. Nadmierna potliwość.
13. Alergia.

Blokery kanału wapniowego

Istnieje kilka rodzajów leków:

1. Dihydropirydyny.
2. Fenyloalkiloaminy.
3. Benzodiazepiny.

Przy regularnym stosowaniu pacjenci mają możliwość zwiększenia aktywności fizycznej, aktywności zawodowej w ciągu dnia. Stosuje się je w połączeniu z inhibitorami ACE, dzięki czemu nie ma potrzeby stosowania diuretyków. Często przepisywany pacjentom w podeszłym wieku cierpiącym na miażdżycę tętnic, zaburzenia pracy serca, w szczególności dusznicę bolesną.

Przed zażyciem leków z tej grupy rozważ następujące przeciwwskazania:

1. Okres ciąży i laktacji.
2. Nietolerancja niektórych składników.

Używaj ostrożnie, jeśli:

1. Cierpisz na niewydolność wątroby.
2. Wiek powyżej 60 lat.
3. Wiek poniżej 18 lat.
4. Zawał mięśnia sercowego przebiegający w fazie ostrej.

W rzadkich przypadkach istnieje ryzyko wystąpienia takich działań niepożądanych:

1. Krwawienie z nosa.
2. Zwiększona potliwość.
3. Hiperpigmentacja skóry.
4. Zespół bólowy w okolicy oka.
5. Częste pragnienie oddania moczu.

Leczenie nadciśnienia tętniczego odbywa się za pomocą diuretyków, inhibitorów ACE, beta-blokerów, antagonistów wapnia, sartanów, które stosuje się zarówno pojedynczo, jak iw połączeniu. Jeśli kombinacja leków nie ma pożądanej skuteczności w nadciśnieniu, przepisywane są schematy leczenia, które obejmują trzy lub więcej rodzajów leków. Aby wybrać optymalną terapię obniżającą ciśnienie krwi, eliminującą powikłania nadciśnienia tętniczego, należy skonsultować się z lekarzem.